การเต้นลีลาศจังหวะบีกิน (BEGUINE)
จังหวะบีกิน เป็นจังหวะลีลาศประเภทเบ็ดเตล็ด ที่มีลักษณะการเต้นรำรูปแบบเดียวกับจังหวะประเภทลาตินอเมริกัน นิยมเต้นรำกันมากในงานสังคมลีลาศทั่วไปของประเทศไทย จังหวะบีกินเป็นจังหวะที่ฝึกหัดง่าย ฉะนั้น ในการฝึกลีลาศเบื้องต้น สังคมไทยจึงนิยมที่จะฝึกจังหวะบีกินเป็นจังหวะแรก เพราะทำให้ผู้ฝึกเต้นรำเกิดความมั่นใจ ก่อนที่จะฝึกเต้นรำในจังหวะที่ยากต่อไป
จังหวะบีกิน เป็นจังหวะลีลาศประเภทเบ็ดเตล็ด ที่มีลักษณะการเต้นรำรูปแบบเดียวกับจังหวะประเภทลาตินอเมริกัน นิยมเต้นรำกันมากในงานสังคมลีลาศทั่วไปของประเทศไทย จังหวะบีกินเป็นจังหวะที่ฝึกหัดง่าย ฉะนั้น ในการฝึกลีลาศเบื้องต้น สังคมไทยจึงนิยมที่จะฝึกจังหวะบีกินเป็นจังหวะแรก เพราะทำให้ผู้ฝึกเต้นรำเกิดความมั่นใจ ก่อนที่จะฝึกเต้นรำในจังหวะที่ยากต่อไป
การเต้นรำจังหวะบีกินในแต่ละสถานที่ก็มีรูปแบบและลวดลาย
(Figures) แตกต่างกันไป ในที่นี้การเดินจังหวะบีกินจะเน้นการ
วางฝ่าเท้าถึงพื้นก่อนวางราบลงเต็มเท้าในลักษณะเดียวกับจังหวะประเภทลาตินอเมริกัน
ซึ่งจังหวะบีกินมีรูปแบบพื้นฐาน ดังต่อไปนี้
1. การนับจังหวะ ดนตรีของจังหวะบีกินเป็นแบบ
4/4 ( มี 4 จังหวะใน 1 ห้องเพลง)
สามจังหวะแรก
เป็นเสียงหนัก จังหวะที่ 4 เป็นเสียงเบา
การนับจังหวะจะนับ 1 , 2 , 3 , แตะ หรือ 1
, 2 , 3 , พัก ( จังหวะแตะ หรือ พัก หมายถึง การงอเข่า
แตะปลายเท้าไว้ที่พื้นไม่วางเต็มเท้า) ความช้า - เร็ว
ของจังหวะทุกจังหวะจะเท่ากันหมด ความเร็วของจังหวะบีกินประมาณ 28 – 32 ห้องเพลงต่อนาที
2. การจับคู่ เป็นการจับคู่แบบบอลรูมปิด
จังหวะประเภทลาตินอเมริกัน
3. การยืน ยืนหันหน้าเข้าหาคู่เต้นรำ
- ผู้ชาย ยืนหันหน้าตามแนวเต้นรำ
- ผู้หญิง ยืนหันหน้าย้อนแนวเต้นรำ
4. การก้าวเท้า
การก้าวเท้าใช้การก้าวเท้าไปข้างหน้าและการถอยเท้าไปข้างหลังฝ่าเท้าถึงพื้นก่อนวางราบลงเต็มเท้า
เท้าที่รับน้ำหนักตัว เข่าจะเหยียดตึง
เท้าที่กำลังก้าวเข่าจะงอสลับกันไปมา สะโพกบิดอย่างเป็นธรรมชาติ และสวยงามจากการถ่ายน้ำหนักลงที่เท้า
ศีรษะตรง ลำตัวนิ่ง